به گزارش گروه علم و آموزش آژانس خبری کارآفرینان اقتصاد از وبگاه ناسا، با افزایش غلظت دی‌اکسیدکربن در جَو ناشی از اقدامات انسان، دمای جهانی هوا و اقیانوس‌ها گرم می‌شود. با گرم شدن اقیانوس و ذوب شدن یخ‌های خشکی، گردش اقیانوس (حرکت گرما در اطراف سیاره توسط جریان‌ها) ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد. آب گرم‌تر چگالی کمتری دارد؛ بنابراین پایین رفتن آن سخت‌تر است.

اقیانوس نقشی حیاتی در آب و هوای زمین دارد؛ به تنظیم دمای زمین کمک می‌کند، دی‌اکسیدکربن (CO۲) را از جو جذب و چرخه آب را تقویت می‌کند. یکی از مهم‌ترین کارکردهای اقیانوس انتقال گرما به دور زمین از طریق جریان‌هاست.

جریان‌های اقیانوس اطلس نقشی مهم در آب و هوای جهان ایفا می‌کنند. حرکت آب به شمال و جنوب در سراسر اقیانوس اطلس ممکن است به دلیل تغییر اقلیم ضعیف و احتمالاً به یک مشکل تبدیل می‌شود.

باد و چرخش زمین جریان‌های سطحی در مقیاس بزرگ را در اقیانوس ایجاد می‌کند. جریان‌های گرم و سریع در امتداد لبه‌های غربی حوضه‌های اقیانوسی، گرما را از استوا به سمت قطب‌های شمال و جنوب منتقل می‌کنند.

یکی از این جریان‌ها، جریان گلف استریم یا جریان خلیج است که در امتداد سواحل شرقی آمریکای شمالی حرکت می‌کند و آب‌های گرم را از مناطق استوایی به سمت اروپا می‌برد.

این آب گرم و گرمایی که در جَو آزاد می‌کند دلیل اصلی این موضوع است که اروپا در مقایسه با شمال شرقی آمریکا و کانادا آب و هوایی معتدل‌تر تجربه می‌کند؛ مثلاً، آب‌وهوای نیویورک سیتی و مادرید اسپانیا هر دو تقریباً در یک فاصله از شمال استوا قرار دارند.

تفاوت در چگالی باعث می‌شود جریان‌های اقیانوسی آهسته در اعماق اقیانوس حرکت کنند. چگالی جرم یک جسم (اینکه چقدر ماده دارد) در واحد حجم (اینکه چه مقدار فضا اِشغال می‌کند) است.

هم دما و هم شوری بر چگالی آب تأثیر می‌گذارند. آب سرد چگال‌تر از آب گرم است و آب شور از آب شیرین چگال‌تر است؛ بنابراین، جریان‌های عمیق معمولاً از آب سرد و شور ساخته می‌شوند که از سطح فاصله می‌گیرند و پایین می‌روند.